มองนาใจแห้ง ฟ้าดินเหมือนแกล้ง สาปแช่งชาวนา
สงสารบิดรมารดา กู้เงินเขามา น้ำตาท่านริน
โอ โอ่ โอ้ ความหวัง รักที่จริงจัง ก็มลายไปสิ้น
ขาดผลประโยชน์จากนา ครอบครัวของข้า ก็แทบจะไม่มีกิน
ท่วมแล้วท่วมอีก คนรักก็ปลีก จะคิดโบยบิน
ธรรมชาติโหดร้าย น้ำมากเกินไป กล้าก็ตายทั่วถิ่น
เทานี้ยังไม่พอ ยังโดนโกงต่อ ไม่มีที่ทำกิน
ย้ายแล้วย้ายอีก จำต้องหลีกเพราะกู้หนี้ยืมสิน
บุกป่าต่อไป ถางดงพงใหม่ ก็เพื่อาศัยทำกิน
อยากเกิดมาจน แม้นพวกเราบ่น ก็ไม่มีคนเค้าได้ยิน
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น